De titel ‘Pastorale’ is een verwijzing naar de Italiaanse Renaissance, de periode waarin het vredige landleven centraal staat en een verloren ideale wereld verheerlijkt wordt. Congruent aan de titel zijn vele natuurbeschrijvingen en idyllische taferelen in het verhaal van Stephan aanwezig.

Tegen die achtergrond woedt er in het provinciedorp Brevendal (anagram van Barneveld) een strijd tussen de gereformeerde inwoners van het dorp en de Molukse gemeenschap die hier onderdak heeft gekregen. En voeren Oscar en zijn zusje Louise ieder een strijd die verre van idyllisch is.

Louise, de rebel, gelooft al jaren niet meer in God en vlucht naar de grote stad, de jongere Oscar snakt naar avontuur en opwinding en denkt die te vinden in de exotische wereld van de Molukkers.
Oscar en Louise zijn op zichzelf aangewezen, de hechte band uit hun vroege jeugd lijkt te zijn veranderd.

In 'Pastorale' vraagt de auteur zich af op welke plek je geworteld bent en wat te doen staat als die wortels rot blijken. Van het aanvankelijke pastorale gevoel blijft weinig over.
Enter beschrijft dit proces in soepele stijl, zoals alleen hij dat kan.