Virginia Woolf (1882-1941) is één van de belangrijkste auteurs van de twintigste eeuw, rijk aan roem, prijzen en aanzien. Ze kreeg die roem voor haar innovatieve romans, feministische essays en brieven. Ze was een vrouw naar mijn hart: eigenzinnig, briljant en gevoelig.

‘Mrs Dalloway’, dat in 1925 verscheen, is mijn lievelingsboek uit de reeks. Het verhaal begint op een vroege ochtend met de wandeling van Clarissa Dalloway in het Engeland van na de Eerste Wereldoorlog.
Clarissa oftewel mevrouw Dalloway is op zoek naar de juiste bloemen voor het feest dat diezelfde avond zal plaatsvinden. Het leuke vooruitzicht herinnert haar aan haar jeugd in Bourton en in a stream of consciousness gaan de herinneringen en gedachtengangen over haar leven van toen en nu naadloos in elkaar over.

Clarissa, inmiddels vijftig jaar, voelt zich oud en uitgerangeerd. Haar man is succesvol maar saai en haar volwassen dochter heeft haar niet meer nodig. Ze mijmert over de vraag wat er van haar zou zijn geworden als ze dertig jaar eerder voor haar voormalige aanbidder Peter had gekozen?

In 2002 werd ‘Mrs. Dalloway’ opgenomen in de lijst van beste honderd boeken uit de wereldliteratuur, samengesteld op initiatief van de Zweedse Academie.
Het leven van Virginia Woolf bleek een bron van inspiratie te zijn voor toneel- en filmproducenten.