Ze zijn met tweeëndertig. Deze eerste zin van het verhaal betreft het aantal monniken dat rond het sterfbed van beeldhouwer Mimo Vitaliani staat. Hij woont al veertig jaar in de abdij na een leven als beroemd beeldhouwer. Dankzij zijn vriendschap met en liefde voor de aristocratische Viola kan hij, straatjongen en schoffie van weleer, opklimmen tot de hoogste kringen van de Italiaanse samenleving. Zijn enorme talent brengt hem ook binnen de muren van het Vaticaan.

Hij krijgt hier de opdracht een marmeren piëta te maken, het mooiste dat hij ooit maakte. Het kunstwerk zal zijn laatste zijn, samen met het beeld trekt hij zich terug in het klooster in de bergen met als persoonlijke opdracht te waken over haar, de pieta waarin een afbeelding van Viola is terug te vinden.

'Waak over haar' heeft grote indruk op me  gemaakt., ik las het gulzig en met veel plezier. Dat kan alleen als een verhaal  soepel en goed is geschreven.  Een prjswinnend boek.