Een verrassend strak uitziend boek met een titel die me nieuwsgierig maakt. Omdat ik zelf twee zonen heb? Marie-Hélène Lafon (1962) schrijft over de levens van drie generaties zonen, beginnend met dat van Paul Lachalme in de beginjaren van 1900.

Ze vertelt over de drie mannen en de (on)mogelijkheden in hun levens: van de ambitie van de jonge Paul, het gemis dat André zijn hele leven voelt, tot het mysterie dat Antoine aantreft.

De familiegeschiedenis is gesitueerd op het Franse platteland en bestrijkt ca. honderd jaar. Elk hoofdstuk wisselt ze van perspectief en springt ze heen en weer tussen de generaties, soms rauw, soms liefdevol.

‘Het verhaal van de zoon’ is de eerste roman van Lafon die in het Nederlands is vertaald. Haar meeste romans spelen zich af in de Cantal, het departement waar zijzelf in een boerenfamilie is opgegroeid.
Het boek werd in Frankrijk gelauwerd met de prestigieuze Prix Renaudot 2020.