In ‘de Zusterklokken’ verzet de eigenzinnige boerendochter Astrid Hekne zich heftig tegen het plan van de nieuwe dominee om de eeuwenoude staafkerk van Butangen te slopen. De jonge dominee wil de bestaande kerk vervangen door een modern kerkgebouw.

Bij de sloop en de onderhandse verkoop zullen ook de legendarische Zusterklokken verloren gaan, klokken die ooit geschonken zijn door een rouwende voorvader van Astrid. De man schonk de klokken destijds ter nagedachtenis aan zijn overleden Siamese tweeling, zijn twee dochters, de zusters uit de titel.

Met het verhaal gaat de Noorse auteur Lars Mytting terug naar de legende uit zijn jeugd over kerkklokken met zilveren klanken die onderdeel uitmaakten van de staafkerk in zijn geboortedorp Ringebu. Staafkerken zijn geheel uit hout opgetrokken zonder spijkers of schroeven te gebruiken. De kerken stammen uit de tijd van de Vikingen rond 1150. De kerstening in Noorwegen heeft de opbouw en het houtsnijwerk van slangen en draken ongemoeid gelaten.

Lars Mytting schreef al eerder de boeken 'Man van hout’ en ‘de Vlamberken’ en net als in die boeken is hout in ‘de Zusterklokken’ essentieel voor het verhaal.
Het omslag vertoont heel toepasselijk houten planken waarop de bekendste staafkerk van Noorwegen is geprojecteerd.