De titel van het boek doet denken aan de aanhef van een liefdevolle brief waarbij het bijzondere woord 'gunsteling' een soort troetelnaam is. 
Ook het omslag van het boek is niet alledaags, ik denk aan de voorkant van het boek 'De walgvogel' van Jan Wolkers. Felgekleurde woorden vormen de titel met bij Rijneveld nog twee geweidelen. De betekenis hiervan wordt na lezing duidelijk.

En dan is er nog die eerste zin. Het is een lange zin met woorden als steilorig en klauwlederhuid, woorden die in haar eerdere boek 'De avond is ongemak’ hadden kunnen staan.

Het verhaal van Marieke Lucas Rijneveld 'Mijn lieve gunsteling' begint in de zomer van 2005, een veearts is aan het woord. Hij is de hoofdpersoon, een man die geobsedeerd wordt door de tienerdochter van de boer, die hij vaak bezoekt. Hij noemt haar zijn gunsteling, zijn kleine praaldier, hij denkt dag en nacht aan haar. Zij, veertien jaren oud wil alleen maar aandacht, aandacht voor haar muziek, voor haar fantasie.

Met regelmaat ben ik gestopt met lezen, om op adem te komen. Maar steeds weer ben ik verder gegaan, liet ik me meeslepen door het verhaal.
Mijn lieve gunsteling is een gruwel van een boek maar ook een indrukwekkend verhaal waaraan geen ontsnappen mogelijk is.