Arturo’s eiland is het eiland Procida in de golf van Napels, een idyllisch decor waartegen de jeugd van Arturo zich afspeelt. Zijn moeder is bij zijn geboorte gestorven, zijn vader is voortdurend op reis ter zee en ter land, een vrijbuiter die zich amper met de jongen bemoeit. Desondanks vereert Arturo zijn vader en heeft hij een groot ontzag voor hem.

Met de komst van de jonge vrouw Nunziata, met wie zijn vader ineens getrouwd blijkt te zijn, verschuift er iets in de relatie tussen vader en zoon. Voor Arturo is het onduidelijk wat zijn vader met die vrouw wil en waarom hij haar kleineert, afsnauwt en als voetveeg gebruikt.  Al snel is de vader vaker weg dan thuis en zijn Nunziata en Arturo op elkaar aangewezen.

Uiteindelijk komt de zwarte dag dat Arturo zijn adoratie voor Nunziata bekent en de ware aard ontdekt van zijn vader. Dat is het moment dat de vader van zijn voetstuk valt en de ‘echte’ wereld binnen komt. Arturo verlaat voor altijd zijn paradijs.

Else Morante schreef met 'Het eiland van Arturo' een hard maar ook prachtig verhaal.