Wat een gruwelijke eerste zin. Is het een voorbode voor de tragische gebeurtenissen, die de lezer te wachten staan? Wil ik dit verhaal lezen? De aanbeveling van een vriend indachtig zette ik door en las.

De 'ik' uit de eerste zin is Tille, een wat hulpeloze en wereldvreemde boer(enzoon). Hij trouwt met Ada, ze krijgen een dochter en zoon, maar dan is ‘de sjoege verdwenen’, laat Middendorp Tille zeggen: "Een echtgenote geeft seks als een koe melk – een paar seizoenen, vijf, zes, en het beste is er wel vanaf."

Tille is een man van weinig woorden, tevreden met zijn lot en ervan overtuigd dat je een boer niet moet leren om boer te zijn, net zoals je een koe niet moet leren om melk te geven.

Hij begaat 'een ongeluk' zoals hij zelf zegt. In werkelijkheid is het de moord op een jong meisje. 
Dat hij uiteindelijk vrijwillig de DNA-test laat uitvoeren die tot zijn arrestatie zal leiden, verpakt hij opnieuw in een koeien-metafoor: "Haar leven lang vecht een koe tegen het wantrouwen tegen de boer en pas wanneer ze hem helemaal vertrouwt, leidt hij haar naar het slachthuis".
'Jij bent van mij’ is een beklemmend verhaal zonder vals sentiment en zonder oordeel; onvergetelijk zoals de eerste zin.