Als bij een legpuzzel wordt stap voor stap duidelijk wat voor verhaal ‘De Kroon met twee pieken’ is, het boek, dat slechts 269 bladzijden telt maar zoveel verwikkelingen bevat dat het totaalbeeld niet 123 zichtbaar wordt.
De korte hoofdstukken, met een datum vermelding,  bestaan uit brieven, e-mails, boekcitaten, telefoongesprekken, kranten- en facebookberichten en  zelfs een theatermonoloog. Zo vertelt Guido Van Heulendonk over het leven van Werner Vrysoone, een onopvallend man, die  een baantje heeft bij de stadsadministratie, zoals dat in Vlaanderen zo mooi heet. Hij is vader van twee dochters, hun eigen dochter en van een dochter die met zijn vrouw Conny meekwam toen  ze trouwden. Deze gemeenteambtenaar met het oh zo normale leven voedt na Conny’s dodelijk ongeval op de legendarische berg Mount Katahdin de twee meisjes met de beste bedoelingen alleen op. Tussen de meisjes ontstaat een gespannen relatie die te maken heeft met botsende persoonlijkheden en traumatische verledens.

Het veelstemmige verhaal bevat daarnaast  verwijzingen naar boeken, toneelstukken en muziekuitvoeringen zoals die van Fleetwood Mac, de band uit de jaren zeventig. Werner adoreerde de band , de door Peter Green gecomponeerde song ‘Albatros’ speelde een belangrijke rol in zijn leven, de titel van het boek is genoemd naar een song van Peter Green.

Het bijzondere ‘De kroon met twee pieken’ vond ik het geen eenvoudig boek, ik heb al lezend veel informatie opgezocht en ben op zoek gegaan naar de diepere betekenis van het verhaal. Ik heb het boek recht gedaan en voel me gelukkig dat ik het boek van Guido van Heulendonk omarmd heb.