Wat heb ik genoten van het sprankelende verhaal ’Neem het vuur mee’. Het is het derde en laatste deel van de familiesaga die Leila Slimani, de Frans-Marokkaanse sterauteur, schreef. De eerdere delen ‘Mathilde’ en ‘Kijk ons dansen’ heb ik met dezelfde gretigheid gelezen als dit laatste deel van haar trilogie ‘Het land van de anderen’.

'Neem het vuur mee' draait om de meisjes Mia en Inès, de jongste generatie van de Marokkaanse familie. Hun vader is een briljante ambtenaar en hun moeder een graag geziene gynaecologe. De gegoede familie ondervindt hinder van de heersende bureaucratie, corruptie en de sociale spanningen en leeft daardoor een gesloten leven. In het chique Rabat van de jaren 80 groeien Mia en Inès op tot jonge vrouwen die uiteindelijk besluiten om in Frankrijk te gaan studeren en Marokko te verlaten.

Nu alle delen zijn verschenen wordt zichtbaar wat een gigantische prestatie Leïla Slimani met ‘Het land van de anderen’ heeft geleverd. Het is razend knap hoe ze zowel de grote lijnen als de details van de familieleden in het oog heeft verloren.

Het werk van Slimani wordt alom gelauwerd en geëerd, haar boeken zijn in tientallen landen vertaald. DEe afbeelding van de mooie jonge vrouw op het opslag is een foto van Slimani zelf.