'Duitse les' is een klassieker uit de Duitse literatuur, het verhaal van een familie in een kleine Noord-Duitse gemeenschap ten tijde van het Derde Rijk. 

'Duitse les' dateert uit 1968. Net als generatiegenoten Grass en Böll heeft Lenz de Tweede Wereldoorlog als getuige meegemaakt. De roman vertelt het verhaal van de jonge Siggi Jepsen, die begin jaren vijftig in een heropvoedingsgesticht verblijft. Het delict: hij is een kleine kunstcrimineel. Tijdens zijn hechtenis moet Siggi in de les Duits een opstel schrijven met als onderwerp 'De vreugde der plicht'.

Wat volgt is het verhaal (en daarmee dit boek) van zijn jeugd in Schleswig-Holstein waar zijn vader dan veldwachter is, een man die alle orders uit Berlijn strikt opvolgt. Hij krijgt het bevel om er op toe te zien dat zijn vriend en buurman Max Ludwig Nansen stopt met schilderen. De schilderijen zijn 'entarted' en alle werken van de laatste twee jaar moeten in beslag worden genomen.

Voor het personage van de schilder Max Nansen steunde Lenz op het leven van de expressionistische schilder Emile Nolde (1867 – 1956). Ook Emil Nolde woonde en werkte in het waddengebied van het Duitse Noord-Friesland. En ook Emil Nolde kreeg een schilderverbod opgelegd.

Wat een indrukwekkende roman over autoriteit en individu, over plicht en rebelsheid. Een klassieker om te herlezen en nog altijd actueel.