OP AARDE SCHITTEREN WE EVEN
De hoofdpersoon van het boek is een jongeman, die als roepnaam Hondje krijgt van zijn getraumatiseerde, Vietnamese moeder en grootmoeder.
Hondje schrijft een lange brief in romanvorm aan zijn moeder. Zij heeft nooit lezen en schrijven geleerd en hij weet daarom dat zijn moeder de brief niet kan lezen. Al zijn eenzaamheid, zijn verdriet en zijn strijd blijven buiten haar beeld.
Het verhaal dat hij haar vertelt is vrij van wrok, hij beschrijft open en eerlijk hoe zij hem in zijn jeugd heeft geslagen en hoe hij als jongetje het leven voor haar heeft moeten vertalen. Hij vertelt hoe hij als tiener samen met een Amerikaanse jongen liefde en seks heeft leren kennen en hoe hij zijn homoseksualiteit heeft ontdekt. Hij beschrijft hoe eenzaam hij was.
De krachtige foto met de indrukwekkende omarming van twee mannen in zwart wit is gemaakt door de Amerikaanse fotografe Sam Cotis. Een beter omslag voor het boek dan deze foto kan ik niet bedenken.