Het is niet zozeer het omslag maar het is de vormgeving van het gehele boek dat oogstrelend is.

Na het succesvolle ‘Luister’ heeft Sacha Bronwasser opnieuw een fantastisch boek geschreven, dit keer een verhalenbundel. De bundel is schitterend uitgegeven, ieder van de zestien verhalen heeft een gekleurde bladzijde als beginpunt met aan het einde de afbeelding van het kunstwerk dat Bronwasser heeft geïnspireerd tot het schrijven van het verhaal. Of het nu schilderijen, foto’s, sculpturen, een installatie of standbeeld is Sacha Bronwasser heeft er een indringend verhaal bij geschreven met personages die vanaf het begin van het verhaal intrigeren en je als lezer meenemen in het avontuur.

Het betreffende kunstwerk zie je dus pas aan het einde van het verhaal en dan blijkt dat het verhaal geen beschrijving van het kunstwerk is maar een inspiratiebron tot een fictief verhaal. Bronwassers achtergrond als kunstcriticus, haar goede oog voor detail en haar wat smeuïge manier van vertellen geven warmte aan haar verhalen.

Van het verhaal ‘Moeder’ over suppoost Marthe Davies heb ik zeer genoten. Martha is goed in haar werk, zaal 2,37 is haar favoriete werkplek. Het verhaal is overtuigend en het verrasst als blijkt voort te komen uit het kunstwerk ‘Judy’ van Tony Oursler