Moeder antimoeder’ van Jolande Withuis kan gelezen worden als het vervolg op haar eerdere ‘Raadselvader’, het boek met haar vader Berry Withuis in de hoofdrol. In ‘Moeder antimoeder’gaat het om haar moeder Jenny Withuis, huisvrouw en echtgenoot.

Jenny is een actieve, strijdbare moeder met uitgesproken linkse ideeën maar zonder moederlijke warmte voor haar kinderen Jolande en zoon Max. Ze is lid van de CPN en houdt er uitgesproken linkse ideeën op na, in de wereld van klassenstrijd zijn gevoelens futiel en worden als zelfingenomen afgedaan.

De omslag van het boek toont een zwart witte foto van moeder en kind, ogenschijnlijk liefdevol en gelukkig. De dwarse tekst voorop van titel en naam auteur toont mooi de ware en de dwarse verhoudingen tussen de moeder Jenny en kind Jolande.
De auteur beschrijft helder en invoelbaar hoe beklemmend haar jeugd in zo’n atmosfeer is en hoe groot de gevolgen voor haar als volwassene zijn. Ook dan lukt het haar namelijk niet pijnlijke en emotionele zaken met haar moeder Jenny te bespreken.
‘Moeder antimoeder’ laat goed zien hoe moeder en dochter een tol hebben betaald voor een leven met de naoorlogse CPN, individueel en samen.

Het boek gaat naast de moeder-dochter relatie ook over de tijd waarin vrouwen niets te zeggen hadden en de man de koers van het leven dicteerde. Voor mij een en al herkenning. Ik heb het boek dan ook met veel plezier en met afschuw gelezen.