Bij de vervallen boerderij van Adrie komen de jongens uit de buurt graag sleutelen aan hun brommers en fietsen of hakken met een machete in de woekerende braamstruiken. Soms maken ze er, ver van de bewoonde wereld, vuurwerkbommen.

Ook de jongens Lou en Ko, vanaf de kleuterklas bevriend, komen bij Adrie knutselen. Beiden hebben schade opgelopen tijdens hun getroebleerde jeugd. Ze stoten elkaar af en trekken elkaar aan, ze irriteren en vernederen elkaar maar blijven vrienden ook als ze volwassen zijn.

Als Lou jaren later, vlak voor zijn vijftigste verjaardag plotseling sterft verandert er iets in de gemoedsrust van Ko. 
Lange tijd heeft Ko het verleden genegeerd, pas nu komen de vragen, komt het zware gemoed. Wat is er vroeger voorgevallen dat zo onherroepelijk was dat het jaren later weer begint te woekeren? 

Ademloos en geboeid bereikte ik het einde van het boek, onder de indruk van de rijke taal en het beeldend vermogen van de auteur Jan Vantoortelboom. 
'De zwarte poel' is een duistere roman over vriendschap en verraad, zelfs het Zeeuws landschap laat een wrede kant zien.

Prachtig dwars omslag van een beeldschone pauw, pauwen waar Adrie zo van hield.