‘Drie meisjes uit het Amsterdamse Burgerweeshuis’ heet het olieverfschilderij uit 1885 van Thérèse Schwartze (Amsterdam 1852-1918). 
De drie meisjes zitten knus bij elkaar, het middelste meisje verstelt kleding, een meisje leest voor, het meisje rechts luistert en de poes slaapt. Het ziet er idyllische en huiselijke uit. De kleuren van de kleding, zwart en rood (ontleend aan het Amsterdamse stadswapen) en spierwit trekken alle aandacht. De burgerweesmeisjes waren destijds met hun kostuums opvallende verschijningen in het Amsterdamse stadsleven.

Enige sociale bewogenheid speelt geen enkele rol bij de kunstwerken van Thérèse Schwartze. Haar intentie is louter het maken van een mooi schilderij, een doek dat aantrekkelijk is voor de verkoop. De keuze voor het thema van de weesmeisjes is dan ook primair gemaakt omdat de kleurrijke kostuums haar bekoorden.
Omdat meisjes en vrouwen eind 1800 nog geen toegang krijgen voor de kunstacademies, stuurt de vader van Thérèse Schwartze haar naar dure privélessen in München en Parijs. Dankzij haar artistieke talent en haar scherpzinnige zakeninstinct groeit ze uit tot een van de meest succesvolle Nederlandse vrouwelijke kunstenaars van de negentiende eeuw geworden.
Ze heeft naam gemaakt als portrettist van de elite, ook leden van het Koninklijk Huis hebben zich door haar laten portretteren.