'Mocht er iemand langskomen’ is een boodschap, een instructie van degene die vertrekt aan degene die achterblijft. 
Als titel voor het boek van Korsgaard impliceert een ironische uitspraak omdat er zelden iemand de boerderij van het gezin bezoekt, het ligt zeer afgelegen. Het is daarmee een prachtige titel geworden voor een boek dat weinig hoop biedt. De foto op het omslag onderstreept dat schrijnende gevoel.

Het boek is het eerste deel van een trilogie waarin de belevenissen van de jongen Tue centraal staan. Tue groeit op onder armoedige omstandigheden op een afgelegen boerderij in het Deense dorpje Nørre Ørum, volgens Tue een voorstad van de duisternis.

Ik kende de auteur Korsgaard niet maar de recensie in de Volkskrant was lovend en ook ik was van begin tot het einde geboeid door het rauwe leven van de sympathieke jongen Tue. 

Het coming of age verhaal doet me denken aan 'Shuggie Bain' uit het boek van Douglas Stuart en de autobiografische boeken van Edouard Louis.

Ik verheug me zeer op de andere twee delen van de trilogie. Korsgaard is net als de hoofdpersoon in Nørre Ørum geboren.