Op het bureau in mijn werkkamer ligt een steen. Het is een grijs kinderkopje, niks bijzonders. Zo’n tien centimeter hoog, diep en breed en ik gok anderhalve kilo zwaar. Ik kan hem in elke willekeurige straat hier in Nederland achterlaten en het zou niemand opvallen, zo gewoon is dat ding. Een kassei om gedachteloos overheen te lopen. Een steen om een ruit mee in te gooien.

Zo begint de tekst van het boek dat Jessica van Geel schreef. Van Geel, historica, schreef eerder een biografie over verzetsstrijder Truus van Lier.
De steen op haar bureau is uit de stoep gehaald om plaats te maken voor Stolperstein, een koperen plaatje met de gegevens van Truus van Lier, met haar geboorte en sterfdatum een aangebracht voor het huis waar zij woonde.

Jessica van Geel ziet de steen als aandenken aan Truus van Lier en aan de democratie waarin we momenteel leven.
Maar er is ook angst nu de VS zijn overgenomen door een misogyne rechts-radicale denker en Nederland in de ban is van het rechtse gedachtengoed.
Hoe verzet ik me hiertegen als lesbo die is getrouwd met een vrouw, vraagt ze zich af. Kan ik een Truus van Lier zijn? Stel je voor dat als de machthebber de letter T van de LHBTIQ+-gemeenschap doorstreept en de andere letters spoedig zullen volgen. Stel je voor.