Ik kocht het boek ‘Wild van een woeste droom’ omdat ik heb genoten van het eerdere boek van Julia Schoch ‘Het liefdespaar van de eeuw’. Ik had wel zin in nog zo’n roman en ik vertrouwde op de naam Julia Schoch..
Al gauw merkte ik echter dat het boek niet zo soepel leest als ik had gehoopt, dat de opzet van dit boek geheel anders is.

Ik ben er even voor gaan zitten, ben overnieuw begonnen met de vraag: wat wil Julia Schoch mij met ‘Wild van een woeste droom’ vertellen? Dat alle liefdesrelaties op elkaar lijken en dat liefde onontbeerlijk is in het leven? Of dat schrijven voor haar een voorwaarde is om lief te hebben en niet anders om zoals vaak gedacht wordt. Het blijft een beetje gissen maar de liefde speelt ook nu weer een grote rol.
Twee liefdesverhalen springen eruit: het mooie verhaal over de ontmoetingen met de soldaat als zij nog een meisje is en haar onstuimige relatie met een Catalaan tijdens een schrijfsessie in de VS.

‘Wild van een woeste droom’ is een uitspraak van de soldaat, een leus die ze volgens hem moet omarmen in haar wens een schrijfster te worden. De titel geeft aan dat het haar is gelukt.
Ik vond het een lastig boek, een verhaal dat het nodige geduld van me heeft gevraagd. Neemt niet weg dat ik plezier heb beleefd aan het boek met een omslag al even vreemd, ook al heet het schilderij ‘De kus II’ van de schilder Edvard Munch.

Een derde exemplaar van Schoch over de Liefde is in de maak.