Een boeiend boek vol vragen over de drijfveren van de hoofdpersonen Marie, au pair in Parijs, en haar docente Flo. Wie zijn zij en hoe verhouden ze zich tot elkaar? En waar komt Philippe Lambert opeens vandaan, de man die aan angsten lijdt en er heilig van overtuigd is dat er iets vreselijks zal gebeuren met de au pair van zijn gezin.

Tegen de achtergrond van het aantrekkelijke Parijs leef ik mee met Marie. Ze vertelt over het grensoverschrijdende gedrag tijdens haar studie, over de Parijse bomaanslagen en onlusten en over haar werk bij de getroebleerde familie Lambert. Ik loop met haar mee door het Parijs van de jaren tachtig en net nu, het Parijse metrokaartje op de omslag maakt zoete herinneringen bij me los.

In het laatste hoofdstuk komen de diverse verhaallijnen samen en word ik verrast door de clou. Wat een kunst om zo’n meesterlijk opgebouwd verhaal te kunnen schrijven. Van begin tot het einde heeft Sascha Bronwasser me beroerd, bekoord en ademloos door het boek geloodst.

Ik bedenk me dat de titel veelzeggender is dat ik dacht.