Het boek heeft brede flappen, een opmerkelijke lay out, een omslag bedekt door een betoverende sterrenhemel van Annemarie van Haeringen en een titel uit een gedicht van Adriaan Roland Holst. Met al die schoonheid omgeeft Adriaan van Dis het liefdevolle verhaal over zijn surrogaatoma Ommie oftewel de huishoudster van zijn grootvader. Dus, geen e-book of luisterboek kopen/lenen, 'Naar zachtheid en een warm omhelzen' verdient de uitgave in papier.
In de jeugd van Van Dis was de periode die hij ooit doorbracht bij zijn grootvader en diens dienstmeid Ommie, in de stad en ver weg van het gezin in Bergen aan Zee nog niet beschreven, nog niet benoemd. Tot nu toe, tot de verschijning van dit prachtig vertelde en schitterend uitgegeven , 'Naar zachtheid en een warm omhelzen'.
Hij wordt door Ommie Adriaan genoemd in plaats van Adje en zij omhelst hem liefdevol. Ommie was in tegenstelling tot zijn nukkige grootvader degene die hem aandacht geeft, hem koestert en liefheeft. Zij vertelt hem verhalen en helpt hem zijn angsten te overwinnen. Zij kan hem geven wat zijn vader en moeder hem niet gaven: hem aansporen om de wereld in te trekken, een rare vogel te blijven en zich open te stellen voor andere mensen.

‘Hij wou het zo graag, Adriaan, moedig wezen. En wat kon hij zich dapper dromen. Sterk. Gespierd. Bruin. Een keizerskind. Brutaal. Een sappige vloeker met een stijve piemel. Zonder fluisterend geweten.’